Dietetyk w zespole interdyscyplinarnym
Choroby dietozależne stają się powszechniejsze i coraz rzadziej występują jako pojedyncze jednostki chorobowe. Jeśli do gabinetu trafia pacjent na przykład z chorobą Hashimoto, to można także przypuszczać, że cierpi jednocześnie na inne choroby autoimmunologiczne i w związku z tym wymaga kompleksowego podejścia. Podobnie alergie czy nietolerancje pokarmowe mogą stanowić jedynie wierzchołek góry lodowej i być objawem znacznie poważniejszych dolegliwości.
Rola dietetyka już dawno przestała ograniczać się do walki z nadmierną masą ciała, mało tego, często u pacjenta z otyłością czy nadwagą priorytetem może być opracowanie planu żywieniowego, który przede wszystkim będzie wspomagać leczenie towarzyszących otyłości chorób, a dopiero na końcu redukcję nadmiernej tkanki tłuszczowej. Zdarza się również, że nadwaga jest skutkiem nietolerancji pokarmowych, więc leczenie dietetyczne takiego klienta musi skupiać się przede wszystkim na eliminacji nieakceptowanych pokarmów.
To wszystko powoduje, że nie da się prowadzić pacjenta indywidualnie, a współpraca dietetyka i lekarzy specjalistów, takich jak endokrynolog, alergolog czy nawet psychoterapeuta, staje się koniecznością.
Zadaniem dietetyki jest wspieranie leczenia pacjenta poprzez wskazanie odpowiedniego sposobu odżywiania się. Jednak zawsze, aby pacjentowi nie zaszkodzić, musimy mieć pełne informacje o jego stanie zdrowia, w tym kompleksowe badania i testy laboratoryjne, które zlecić może właśnie lekarz.
Choć nie zawsze rola dietetyka w leczeniu jest uznawana przez lekarzy za potrzebną, to jednak można odnieść wrażenie, że świadomość wagi, jaką odgrywa wspomaganie kuracji odpowiednimi zaleceniami żywieniowymi, staje się coraz powszechniejsza.
Najważniejszą rzeczą jest uświadomienie sobie przez środowiska lekarskie, ale też dietetyczne, że praca jednych i drugich w żaden sposób nie stanowi dla siebie konkurencji, a współpraca może przynieść pacjentowi pełniejszy efekt terapeutyczny.